XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Donostia Gipuzkoa-ko hiriburua da, itsasegian kokatzen delarik Urumea hibaiaren bokalean.
Hedadura fisikoa 73,3 kilometro karratukoa du.
Bere mende Igeldo, Altza, Landarbaso, Zubieta, Añorga auzoak.
Hazkunde demografikoak, hirigune nagusi bezala, gorakada nabaria mende honen zehar.
Donostia-k 1.900 urtean 41.200 bizilagun bazituen 1.981 urtean 175.576-era iristen da.
1.975 urtean jatorriz donostiarra etzen %-eko 51,46-a baino.
Hazkunde demografikoak ere hau adierazten du, alegia, probintziatik jende aunitz etorri dela, 1.971 inkestan 36.365 euskaldun gisa azaltzen zena 1.981 urteko zentsuan, berriz, euskaldun
Esan beharrik ez dago, zifra horiek ez direla batere fidagarriak, ezen-eta Donostia-ko kalean euskararen presentzia proportzio urrietan dabil, bertako euskaldunen kontzientzia eta erabilera, dena dela, nahiko problematikoa delarik.
Beraz, halako euskaldun multzo handia gune erdaldunetan barreiatua egoteak euskararen
Dudarik gabe,
Berriro, elebitasun estatiko baten sasi-oreka dago hemen auzitan, elebakar erdaldunak (
Kondaira albora utzita, hau esan behar dugu, toponimiaren arloan, behintzat, Donostia-ko tokizenak masiboki
Gure zerrendan toponimoak eta oikonimoak 3.050 ingurura iristen dira.
Bertan gaur egun toki hiritartua edo urbanizatua den guneko izenak ere, Amara eta Antiguo aldekoak, kasu baterako.
Gure ustetan garrantzi handikoa du zonalde hiritar edo urbano batean honelako bilketak, (...).